Restauratie Pastorie van Vrasene

Restauratie Pastorie van Vrasene

Locatie: Vrasene
Uitvoerder: Frederik De Clerck
Looptijd: 2018-2019

De pastorie van de Heilig-Kruisparochie werd gebouwd in de tweede helft van de 18de eeuw en was sindsdien het onderkomen voor pastoors en onderpastoors. Het statig herenhuis paste bij de hoge status van de clerus. De pastorie is gelegen vlakbij de parochiekerk van Vrasene en het WZC Sint-Elisabeth met haar historische kapel. De neoromaanse kapel uit begin 20ste eeuw wordt mee gerestaureerd. De gebouwen maken deel uit van de oude dorpskern van Vrasene.

De pastorij was in verval en om die reden verlaten door de huidige pastoor. De eigenaar, de kerkfabriek, wenste hierin niet meer te investeren en ging over tot de verkoop. De mogelijkheid bestond dit gebouw af te breken en te vervangen door appartementen. De koper, huidige eigenaar, besliste te restaureren met een hart voor onroerend erfgoed. Het resultaat mag gezien worden en velen in Vrasene zijn gelukkig met de keuze van de eigenaar.

Deze restauratie benadrukt het belang van nadenken over en effectief bewaren van ons onroerend erfgoed en heeft in de gedachten van de burger een positieve weerklank heeft gevonden

Maar ook het aanpalende gebouw werd aangekocht door dezelfde eigenaar. Hij liet dit kleine appartementsgebouw zodanig renoveren dat het geheel een symbiose is geworden van een modern gebouw en het historisch kader van de pastorie. Aan de andere zijde bevindt zich nog steeds het oorspronkelijke koetshuis (in bezit van de kerkfabriek), wat ook oogt als een mooie combinatie. Kortom, de eigenaar heeft het dorpsgezicht van Vrasene als het ware gered.

Om deze restauratie op een wetenschappelijk gefundeerde manier te doen deed men beroep op de erfgoedmedewerker van de gemeente Beveren. Deze restauratie benadrukt het belang van nadenken over en effectief bewaren van ons onroerend erfgoed en heeft in de gedachten van de burger een positieve weerklank heeft gevonden. Voor het nageslacht is dit stukje onroerend erfgoed voorgoed gered. Het geeft ook aan dat privaat personen best een hart hebben voor ons onroerend erfgoedpatrimonium.